رنگ آمیزی در و دیوار و ابزار و آلات در محیط کار به رنگهای بخصوص، مبتنی بر این است که کارایی فرد در محیطی با رنگ دلخواهش افزایش پیدا می کند. بنابر این ما باید محیطهای کار را به رنگی درآوریم که برای اکثر کارکنان و کارگران محیطی آرام بخش و مطلوب باشد. در ادامه تأثیر استفاده از رنگهای مختلف در محیط کار را به اختصار بیان میکنیم :
ارگونومی رنگ
– رنگ خاكستری
رنگ خاكستری رنگی است خنثی كه هیچ گرایشی را برنمی انگیزد، نه روشن است و نه تیره. این رنگ عاری از هر نوع تحریك و واكنش است. به همین دلیل در صنایع كاربرد فراوان دارد.
– رنگ آبی
این رنگ به دلیل اثری كه بر اعصاب پاراسمپاتیك می گذارد، منجر به كاهش فشار خون و تعداد تنفس شده، احساس امنیت كارمند را افزایش می دهد. چنانچه او بر اثر عواملی از قبیل ترس از عدم موفقیت، ارزشیابی و یا هر عامل خارج از محیط كار، دچار اضطراب و تشویش شده باشد، در محیطی با رنگ آبی، تنش او كاهش یافته و حساسیت و آسیب پذیری و در نتیجه خستگی روانی و جسمی او تقلیل می یابد.
بعضی از تحقیقات نشان داده اند كه استفاده از رنگ آبی احساس سرما و خنكی را برمی انگیزد. افراد در اطاقی كه رنگ سبز یا آبی داشته باشد بیشتر احساس خنكی می كنند تا در اطاقی كه رنگ آن قرمز یا نارنجی است.
– رنگ سرخ
رنگ سرخ نمایانگر نیروی حیاتی است. سرعت نبض را بالا می برد و میزان دم و بازدم را افزایش می دهد. این رنگ به معنای تمایل و رغبت است. این رنگ اصرار بر بدست آوردن نتایج است این رنگ احساس گرما را برمی انگیزاند و موجب رها شدن انرژیها و نیروهای حیاتی فرد می شود.این رنگ فعالیتهای عمومی را افزایش می دهد و احساس رقابت را تشدید می كند.
در ابتدای ساعات فعالیت، رنگی سازنده است اما در حالت خستگی عصبی و فیزیكی آزاردهنده است این رنگ در محیط كار به شرطی می تواند كارایی را افزایش دهد كه سایر شرایط نامساعد نباشد.
– رنگ زرد
زرد روشن ترین رنگ است به همین دلیل شادی افزاست. اثرش خوش رویی و شادمانی است. وجود رنگ زرد در محیط كار افراد را در رهایی از مشكلات و موانع و تعارضات یاری می بخشد. این رنگ امید بخش و دلالت كننده است. زیرا تنش زدا و عامل انبساط ماهیچه ها است.
رنگ آبی به دلیل اثری كه بر اعصاب پاراسمپاتیك می گذارد، منجر به كاهش فشار خون و تعداد تنفس شده، احساس امنیت كارمند را افزایش می دهد. افراد در اطاقی كه رنگ سبز یا آبی داشته باشد بیشتر احساس خنكی می كنند تا در اطاقی كه رنگ آن قرمز یا نارنجی است.
– رنگ بنفش
این رنگ تركیبی از رنگهای آبی و سرخ می باشد. بنابراین بعضی از ویژگیهای هر دو رنگ را داراست. یعنی هم هیجان انگیز و هم آرام بخش است. محیط كار با محیط بنفش باعث می شود كارگر یا كارمند بیشتر به جستجوی هویت خود رفته و به ذهنیات خویش عینیت بخشد. یعنی افكارش را به عمل تبدیل كند. به عبارت دیگر هر چیزی كه مورد تفكر واقع گردد باید به حقیقتی ملموس تبدیل شود.
– رنگ قهوه ای
رنگ قهوه ای، سرخ تیره شده می باشد. بنابراین به جای زنده دلی رنگ سرخ، موجب دل مردگی و تسلیم می شود. محیط كاری قهوه ای رنگ، نیروی حیاتی و انفعالی كارمندان را نقصان می بخشد و انگیزه های آنان را برای كار و فعالیت كاهش می دهد و آنان را به افرادی بی تفاوت مبدل می سازد. بنابراین رنگ قهوه ای برای محیط كار رنگ مناسبی نیست.
– رنگ سیاه
رنگ سیاه رنگی است نفی کننده و متوقف کننده فعالیت. زیرا فرد را نومید و دچار یاس کرده و احساس پوچی را در او تحریك می نماید. رنگ سیاه تداعی کننده پایان همه چیز است. فرد در چنین محیطی دست به هیچ کار نمی زند زیرا برای او چیزی وجود ندارد. در پشت رنگ سیاه زندگی کاملاًً متوقف است.
دیدیم که هر کدام از رنگها اثر خاص و متفاوتی دارند. که بدنبال آن رفتار کار و عملكرد فرد را تحت تاثیر قرار می دهد. به همین دلیل است که روانشناسی کار، رنگ را در محیط کار به عنوان یك متغیر فیزیكی در نظر دارد که می تواند بر میزان بازدهی کارکنان تاثیر بگذارد.
منبع: https://article.tebyan.net
