سينوزيت يعني تغيير التهابي مخاط سينوس. به دنبال اين تغيير، نشانه ها و علايم مشخصي به وجود مي آيند كه با معاينة فيزيكي و به كمك روشهاي تصويربرداري متداول تشخيص داده مي شوند.
بيشتر سردردها و ترشحات موكوئيدي بيني كه بطور معمول به اشتباه به سينوزيت نسبت داده مي شود، مربوط به ساير بيماريهاست و فقط 5% از دردهاي صورتي ناشي از سينوزيت حاد مي باشد. سينوزيت چركي حاد، در واقع عارضه ايست كه در همراهي با سرماخوردگي و يا به دنبال آن ديده مي شود.
از ساير علل سينوزيت حاد مي توان به افت ناگهاني درجة حرارت محيط و يا شيرجه زدن در آب آلوده اشاره كرد كـه نوع دوم براثر ورود آب پرفشار به بيني رخ داده و برخلاف ساير انواع سينوزيت، شروعي حاد و ناگهاني را در پي خواهد داشت.
مي توان به كمك عكس هاي راديوگرافيك و يا CT اسكن، كدورت سينوس مبتلا را مشاهده كرد كه البته حتماً براي اثبات تشخيص سينوزيت ضروري نيست. درمان سينوزيت حاد، طبي است. التهاب مخاط سينوسها متعاقب سرماخوردگي مي تواند بدون درمان نيز ظرف 2 هفته بهبود پيدا كند. ولي استفاده از آنتي بيوتيك براي معالجة قطعي عفونت و جلوگيري از پيشرفت آن و عوارض احتمالي آينده، ضروري است.
بايد درد بيمار را توسط مسكنهاي ضد درد كنترل نمود. قراردادن دستمال گرم و مرطوب برروي سينوس ملتهب، بهبود علايم بيمار را تسريع مي كند. گاهي استفاده از اسپري بيني استروئيدي درخلال درمان از التهاب و تورم سينوس مي كاهد. بايد بيني را تا حد ممكن باز نگه داشت كه اين امر به كمك قطره هاي بيني يا اسپري بيني حاوي داروهاي منقبض كنندة عروقي ( مانند افدرين و فنيل افرين ) انجام مي پذيرد. تركيبات آنتي هيستامين دكونژستان، بخور اكاليپتوس و شستشو با آب نمك نيز از اقدامات مفيد درماني محسوب مي گردند. درمان اصلي سينوزيت چركي حاد، آنتي بيوتيك است كه براي ريشه كني عفونت سينوسها بيشترين تأثير را دارد.
نكاتي دربارة سينوزيت در كودكان : معمولاً تا سن 20 سالگي تكامل كامل و صد درصد سينوسها صورت نمي گيرد. با اينحال عفونت سينوسي در كودكان نيز ناشايع نيست. با توجه به شباهت علايم، ممكنست افتراق آن از ساير عفونت هاي تنفسي كه در بـچه ها بسيار فراوان است دشـوار باشـد. وجـود نشـانه هايي همـچون سرماخوردگي ادامه دار كه گاهي با تـب نيـز توأم است، ترشحات غليظ زرد يا سبز رنگ از بيني، ترشحات خلف بيني كه منجر به گلودرد، سرفه، بد نفس كشيدن و يا تهوع و استفراغ مي گردد، خستگي، تحريك پذيري، تورم بافت هاي اطراف چشم و سردرد ( بعد از 6 سالگي ) مي توانند بر درگيري سينوس ها دلالت داشته و اين كودكان بايد توسط متخصص گوش، حلق و بيني ويزيت گردند. ادامه يافتن علايم عليرغم درمان مناسب طبي مي تواند نياز به جستجو براي علل زمينه ساز را مطرح كند.
منبع: http://www.iran.pezeshk.us
