از شهرستان‌های استان کرمان است. مرکز این شهرستان شهر منوجان است. منوجان از سطح دریا ٣٣٧ متر ارتفاع دارد و در سرشماری سال ۱۳۹۵ مرکز آمار ایران ، برابر ۱۴٫۶۳۴ نفر جمعیت داشته است.
🟪نام گذاری
منوجان که به مینو جهان نیز شهرت داشته، مرکب از دو واژه‌ی مینو و جهان ؛به معنای«بهشت جهان» است.دلیل این نامگذاری با‌غ‌های مرکبات و نخلستان‌های سرسبز این منطقه بوده که آن را به بهشت جهان تشبیه کرده‌اند.در لغت نامه دهخدا آمده است : منوقان، منوغان، منوجان، منوکان . شهری است به کرمان : سلطان بایزید را جهت اموال هرموز به طرف منوقان روانه کرد.
🟪جغرافیا
شهرستان منوجان در ف‍اص‍ل‍ه ۴۰۰ کیلومتری جنوب غربی کرمان، ۱۵۵ کیلومتری جنوب جیرفت و ۱۳۰ کیلومتری شرق بندرعباس ق‍رار گ‍رف‍ت‍ه و در دشتی گرم و مرطوب و نسبتاً وسیع واقع شده‌است. این شهرستان در ارتفاع ۳۴۲ متر از سطح دریا و با بیشینه و کمینهٔ دمایی بین ۵۰ و ۳- درجهٔ سانتیگراد واقع شده‌است. این شهرستان با وسعتی بالغ بر ۷۰۰۰ کیلومتر مربع از جنوب و غرب با شهرستان رودان در استان هرمزگان، از شمال با شهرستان کهنوج و شرق با شهرستان قلعه‌گنج همسایه می‌باشد.
🟪پیشینه
شمس‌الدین مقدسی، جهانگرد و جغرافی‌دان قرن چهارم هجری، در کتاب احسن التقاسیم منوجان را دیاری آباد معرفی کرده که مردم شهرهای دیگر برای گردش به آن‌جا می‌روند و نوشته‌است:
منوقان خود، در دو سوی درهٔ خشک کلان جای دارد که یکی گویین و دیگری زامان نام دارد و در میان آن دو دژ جامعی همانند هست.
🟪محصولات
محصولات این شهرستان مرکبات و سیفی جات و انواع خرما و رطب‌ها است.
🟪پوشش و زبان
منوجان از نظر نوع پوشش لباس شباهت بسیار زیادی با شهر بندرعباس دارد که به علت نزدیک بودن بندرعباس نسبت به مرکز استان شهر کرمان است.مردم منوجان با گویش رودباری صحبت می‌کنند.
