از شهرستان‌های بختیاری نشین استان خوزستان در ایران است. این شهرستان در شمال شرقی استان خوزستان قرار دارد. از شمال غرب به لالی از جانب شمال به سردشت دزفول از طرف شمال و شمال شرق به استان چهارمحال و بختیاری از مشرق به ایذه و از جنوب به مسجدسلیمان محدود می‌شود. مرکز آن شهر قلعه خواجه است. در سال ۱۳۶۸ مرکز بخش اندیکا از روستای لالی به روستای قلعه خواجه انتقال یافته‌بود.
نامگذاری اندیکا
در گذشته در زبان بومی آن را اندکو (اندی+کوه) می‌گفتند که اندی در زبان لری به معنای شگفتی و «کو» همان «کوه» می‌باشد یعنی سرزمین کوه‌های شگفت. همانگونه که می‌دانیم ساکنین میان رودان عیلامیان را مردمان ساکن کوه‌های بلند می‌دانستند و معنای عیلام از نظر آنان به‌طور خاص اشاره به ساکنین کوه‌های بلند (خوزستان) دارد، همچنین این شهرستان را (ان +ده +گا) به معنی «دهگاه» و محل نگهداری انبار غله هم گفته‌اند. این مکان از نخستین مکان‌های اسکان قوم لر در جنوب غرب ایران بود که آثار نخستین معماری پارسی (سنگ چین بدون ملات) در قلعه بردی اندیکا نمایان است.
ادامه آثار نخستین پارسی را می‌توان در پی کلگه زرین و دژ حکومتی (آتشکده سرمسجد) مسجدسلیمان مشاهده کرد.
این شهرستان پیش از این بخشی از شهرستان مسجدسلیمان استان خوزستان بود. جریان تبدیل شدن بخش اندیکا به شهرستان از سال ۱۳۸۴ آغاز و در نیمه دوم سال ۸۶ نهایی شد. این شهرستان دارای ۵۹۵ روستا و آبادی، ۶ دهستان، ۳۳ هزار هکتار زمین کشاورزی و ۲۰۰ آثار تاریخی است. آب و هوای خوب و دو سد مسجد سلیمان (گدار لندر) و شهید عباسپور و همچنین جاده مسجدسلیمان شهرکرد از پتانسیل‌های این شهرستان هستند.
جمعیت اندیکا
جمعیت اندیکا در زمانی که بخش بود، در سال ۱۳۸۵ برابر با ۴۹٬۷۲۸ نفر بود. جمعیت شهرستان اندیکا بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵برابر با ۸۵۰۰۰ نفر شد.
زبان مردم
مردم شهرستان اندیکا از قوم لر هستند و به زبان لری گویش بختیاری صحبت می‌کنند. ایلراه (گذرگاه عشایر لربختیاری به ییلاق) از شهرستان اندیکا و مسیر تاراز می‌گذرد
آب و هوا و صنعت
این شهرستان با داشتن آب و هوای مناسب، طبیعتی بسیار زیبا و کم‌یاب دارد و با داشتن جاذبه‌های گردشگری طبیعی گوناگون، همه ساله پذیرای گردشگرانی از سراسر استان و کشور می‌باشد.
