فواید روکش و بریج دندان

فواید روکش و بریج دندان

روکش دندان چیست ؟

روکش یا به عبارت دیگر پروتز دندان ثابت ، که به انگلیسی dental crown نامیده میشود، یک کلاهک فلزی یا سرامیکی و یا ترکیبی از هر دوی آنهاست که بر روی دندانهای با تخریب گسترده گذاشته میشود ،تا علاوه بر حفاظت از آنها در برابر شکستن، عملکرد و زیبایی دندان نیز مجددا به آن باز گردانده شود.

 

انواع روکش دندان کدام است؟

روکشهای تمام فلزی ( all metal)

همانطور که از نام آن بر می آید تمام بخش پوشش دهنده دندان از فلز ساخته شده که بسته به نوع فلزات موجود در آلیاژ آن میتواند فلز سفید یا زرد باشد.

روکش یا به عبارت دیگر پروتز دندان ثابت ، که به انگلیسی dental crown نامیده میشود، یک کلاهک فلزی یا سرامیکی و یا ترکیبی از هر دوی آنهاست که بر روی دندانهای با تخریب گسترده گذاشته میشود ،تا علاوه بر حفاظت از آنها در برابر شکستن، عملکرد و زیبایی دندان نیز مجددا به آن باز گردانده شود. هزینه و تعرفه های دندانپزشکی مجله سلامت متخصص دندانپزشک قیمت انواع روکش دندان بهداشت دهان و دندان انواع روکش دندان کدام است؟

روکشهای تمام فلزی ( all metal) همانطور که از نام آن بر می آید تمام بخش پوشش دهنده دندان از فلز ساخته شده که بسته به نوع فلزات موجود در آلیاژ آن میتواند فلز سفید یا زرد باشد. مزایا بهترین روکش دندان است. چرا که تراش دندان بسیار کمتر است، باعث سایش دندانهای مقابل نمیشود، ماندگاری بسیار بالایی دارد چون کاملا فیت دندان می شود. معایب تنها عیب آن ظاهر نازیبای آن است. جنس روکشهای تمام فلز هزینه و تعرفه های دندانپزشکی مجله سلامت متخصص دندانپزشک قیمت انواع روکش دندان بهداشت دهان و دندان هیچ وقت یک فلز به صورت خالص نمیتواند جهت روکش استفاده شود، همیشه آلیاژهای فلزی هستند که برای روکشهای دندانی مورد استفاده قرار می گیرند.

شامل آلیاژهای قیمتی ( precious):

آنچه که در انواع روکش دندان به عنوان گلد استاندارد محسوب میشود همین نوع روکش است. ۶۰℅ این آلیاژها شامل فلزات قیمتی ( طلا، پلاتینیوم، وگاهی پالادیوم ) است که بالغ بر ۴۰℅ آن طلاست. این همان چیزیست که در اصطلاح عموم جامعه « دندان طلا» نامیده میشود.

آلیاژهای نیمه قیمتی (semi precious) :

که بیش از ۲۵℅ از فلزات قیمتی تشکیل شده است.

آلیاژهای معمولی (non precious) :

کمتر از ۲۵℅ فلزات قیمتی را شامل میشود. و بقیه آن شامل نیکل ،کروم و… روکش سرامیکی دندان (all ceramic) هزینه و تعرفه های دندانپزشکی مجله سلامت متخصص دندانپزشک قیمت انواع روکش دندان بهداشت دهان و دندان همانطور که از نام آن بر می آید ، روکشهای تمام سرامیک به طور کامل از نوعی چینی مانند پرسلن ساخته شده است.

از جمله مواردی که دندان پزشک(دکتر زیبایی دندان) استفاده از روکش دندان را تجویز می کند می توان به موارد زیر اشاره کرد:

محافظت از یک دندان ضعیف در برابر شکستگی یا پوسیدگی و یا نگه داشتن قسمت های یک دندان شکسته شده
ترمیم یک دندان شکسته یا دندانی که شدیدا پوسیده شده است
پوشش و محافظت از دندانی که میزان پر شدگی آن زیاد است و دندان زیادی باقی نمانده است
متصل کردن یک بریج
پوشاندن یک ایمپلنت دندان
پوشاندن دندانی که شکل یا رنگ مناسبی ندارد
پوشاندن دندانی که عصب کشی شده است

معمولا بریج دندان در صورتی توصیه می شود که شما در حال از دست دادن یک یا چند عدد از دندان های خود باشید. شکاف های باقی مانده ناشی از دندان از دست رفته در نهایت باعث می شود که دندان های باقی مانده به سمت فضاهای خالی بچرخند یا حرکت کنند ومنجر به گاز گرفتن زبان می شود. عدم تعادل ناشی از دندان های از دست رفته همچنین منجربه بیماری لثه و اختلالات مفصل گیجگاهی فکی می شود. پل دندان عموما بجای یک یا چند دندان از دست رفته مورد استفاده قرارمی گیرند.

بریج ها دقیقا اندازه فضای دندانی که از دست رفته است، می باشند. بریج ها در دندان های طبیعی یا ایمپلنت های دور فضای خالی قرار می گیرند، این دندان ها نقش تکیه گاه را برای بریج ها ایفا می کنند. یک دندان جایگزین شده به روکش دندانی که نقش تکیه گاه را ایفا می کند، متصل می شود. همانند روکش ها، بریج ها نیز از انواع مختلفی دارند و قیمت بریج دندان در هر نوع متفاوت می باشد .

دندان پزشک به شما کمک می کند تا براساس محل دندان یا دندان های افتاده، کارایی آن، زیبایی و هزینه روکش دندان، بریج مورد نظر خود را انتخاب کنید. بنابراین هزینه روکش دندان برای افراد متفاوت است. در صورت لق بودن یا نداشتن دندان با تقبل هزینه ایمپلنت و انجام بریج دندان کودکان و بزرگسالان میتوانید زیبایی دندان را باز گردانید. که حتی میتوان بریج های چینی یا سرامیکی را می توان با رنگ دندان طبیعی شما مطابقت داد.

نحوه و مراحل بریج دندان به شرح زیر می‌باشد:
روش جدید روکش دندانی وجود دارد که با استفاده از آن دندان پزشکان می توانند در یک روز در مطب عمل گذاشتن انواع روکش دندان را انجام دهند. یک قالب از دندانی که به روکش نیاز دارد گرفته می شود وبه دستگاهی که در مطب قرار دارد منتقل می گردد. ده تا پانزده دقیقه بعد، روکش را می توان بر روی دندان قرار داد. یکی از مزیت های دیگر این روش این است که قالب دیجیتالی را می توان برای ساخت روکش به آزمایشگاه فرستاد.

در روش سنتی آزمایشگاه ها روکش های سرامیکی قابل فشار را ارائه می کنند. این روکش ها هسته داخلی سفتی دارند که جایگزین زیر ساخت فلزی می شود و برای پوشاندن دندان از یک ماده چینی استفاده می کنند. چینی فلزی است که به بهترین شکل با رنگ دندان های مجاور مطابقت پیدامی کند. این روش روکش گذاری دندان رواج زیادی پیدا کرده است. روکش های سرامیکی قابل فشار نسبت به روکش های چینی پوش دوام بیشتری دارند. در روشهای سنتی برای آماده سازی دندان برای روکش گذاری به دو جلسه نیاز است:

جلسه اول

دندان معاینه و آماده می شود. تصویرهایی با اشعه ایکس گرفته می شود تا ریشه های دندانی که روکش دندان را دریافت می کنند واستخوان مجاور آن بررسی شود. در صورتی که دندان پوسیدگی زیادی داشته باشد، یا در صورتی که احتمال عفونت یا آسیب دیدگی پالپ دندان وجود داشته باشد، در ابتدا ترمیم دندان با عصب کشی صورت می گیرد.

سپس، دندان پزشک دندان و بافت لثه دور دندان شما را بی حس می کند. دندانی که روکش دندان بر روی آن قرار داده می شود برای فراهم کردن فضا برای روکش کردن دندان، در راستای سطح جویدنی دندان صاف و کوتاه می شود. میزان دندانی که باید تراشیده شود به نوع روکش مورد استفاده بستگی دارد. برای مثال، روکش دندان تمام فلزی باریک تر هستند و نسبت به روکش های تمام چینی یا چینی فلزی به از بین بردن ساختار کمتری از دندان نیاز دارد. از سوی دیگر، اگر بخش زیادی از دندان به دلیل پوسیدگی یا آسیب دیدگی از بین رفته باشد، برای محافظت از روکش، ماده پرکننده در داخل دندان قرار داده می شود.

پس از تغییر شکل دندان، قالبی از دندانی که روکش گذاری روی آن باید صورت بگیرد، گرفته می شود. قالب های از بالا و پایین دندانی که روکش گذاری روی آن صورت می گیرد، گرفته می شود. این کار به این منظور صورت می گیرد که اطمینان حاصل شود که روکش بر عمل جویدن تاثیر نمی گذارد.

قالب ها به آزمایشگاه های دندان فرستاده می شود تا در آنجا روکش ها ساخته شوند. روکش در عرض دو تا سه هفته به مطب دندان پزشک فرستاده می شود. در صورتی که روکش شما از جنس چینی باشد، دندان پزشک رنگی را انتخاب می کند که با رنگ دندان های مجاور بیشترین انطباق را داشته باشد. دندان پزشک یک روکش موقتی برای شما درست می کند تا درحین ساخته شدن روکش دائمی از دندانی که باید روکش گذاری شود محافظت شود. روکش های موقتی معمولا از جنس آکریلیک هستند و با استفاده از سیمان موقتی درجای خود نگه داشته می شوند.

جلسه دوم

درجلسه دوم، دندان پزشک روکش موقتی را جدا کرده و انطباق و رنگ روکش دائمی را بررسی می کند. در صورتی که همه چیز مناسب باشد، برای بی حس کردن دندان داروی بی حسی موضعی تزریق می شود و یک روکش دندان جدید و دائمی را برای همیشه قرار داده می شود.

دندانی که باید ترمیم شود، بی حس می شود تا در طول آماده سازی روکش بیمار دردی را احساس نکند. برای این کار، لیدوکائین یا یک داروی بی حسی موضعی دیگر به لثه ها تزریق می شود. پس از اتمام روکش کردن دندان و از بین رفتن اثر بی حسی، بیمار با روکش دندان خود کمی دچار حساسیت می شود یا در لثه های دور دندان احساس درد می کند. با این وجود، این درد خفیف است و خیلی طول نمی کشد.

در بارداری

در صورت امکان، بهترین کار این است که برای کاهش فشار بر روی مادر و نوزاد، روکش کردن دندان و عمل های این چنینی را پس از بارداری انجام دهید. با این حال، استفاده از روکش دندان اغلب نتیجه شکستگی ناگهانی یا موقعیت های اجتناب ناپذیر دیگر است و ترمیم دندان دراین شرایط باید فورا صورت بگیرد. مواد مورد استفاده برای روکش ها برای بارداری مشکلی بوجود نمی آورند و بی خطر هستند، بنابراین در هنگام ضرورت، می توان در طول بارداری عمل روکش کردن دندان را انجام داد، اما به خاطر داشته باشید که حتما دندان پزشک را در جریان وضعیت خود قرار دهید.

مراقبت

به خاطر اینکه روکش موقت دندان فقط برای استفاده تا زمان آماده شدن روکش دائم می باشد، اکثر دندان پزشک ها برای مراقبت از آن دستورالعمل های به نسبت کمی را به بیمار ارائه می کنند. این دستورالعمل ها می توانند شامل موارد زیر باشند:

اجتناب از مصرف غذاهای چسبنده و مواد جویدنی (مثل آدامس و کارامل) که با احتمال چسبیدن به روکش و خارج کردن آن از محل قرار گیری آن در دهان مواجه باشند.
استفاده حداقل از دندان هایی که روکش موقت بر روی آنها قرار دارد. برای این کار لازم است جویدن های اصلی با دندان های طرف دیگر دهان انجام شود.
اجتناب از جویدن غذاهای سخت (همچون سبزیجات خام)، که می تواند باعث خارج شدن یا شکستن روکش دندان شود.

نخ دندان کشیدن از پهلو به جای کشیدن نخ دندان به بالا در هنگام تمیز کردن دندان ها. بالا کشیدن نخ دندان که در حالت عادی افراد انجام می دهند، می تواند باعث خارج شدن روکش موقت از محل قرارگیری آن شود.
ناراحتی یا حساسیت. روکش کردن دندان ممکن است باعث ایجاد حساسیت بلافاصله پس از جایگذاری آن و از بین رفتن تاثیر داروهای بی حسی شود. اگر دندانی که روکش شده هنوز دارای عصب باشد، شما ممکن است با مقداری حساسیت دندان نسبت به مصرف غذاها و نوشیدنی های گرم و سرد مواجه شوید.

بریدگی روکش دندان. روکش های ساخته شده از مواد تمام پرسلاین می توانند گاهی اوقات دچار بریدگی شوند. اگر این بریدگی کوچک باشد، یک رزین کامپوزیت می تواند برای ترمیم بریدگی بر روی روکش باقیمانده در دهان بیمار مورد استفاده قرار گیرد. اگر این بریدگی زیاد باشد، ممکن است نیاز به جایگزینی روکش دندان وجود داشته باشد.
شل شدن روکش دندان. گاهی اوقات سیمان مخصوص بکار رفته برای چسباندن روکش در محل آن از زیر روکش دندان شسته می شود. نه تنها این موضوع می تواند باعث افتادن روکش دندان شود، بلکه امکان تجمع باکتری در زیر روکش دندان و ایجاد پوسیدگی نیز به این خاطر افزایش پیدا می کند. به همین خاطر اگر احساس کردید روکش دندان شما سست شده است، بلافاصله با مطب دندان پزشک تماس بگیرید.

افتادن روکش دندان. گاهی اوقات روکش دندان می افتد. معمولاً این مشکل زمانی اتفاق می افتد که قرار گیری روکش در محل آن نا مناسب باشد، سیمان کمی برای چسباندن روکش استفاده شده باشد، یا یک بخش بسیار کوچک از ساختار دندان برای نگه داشتن روکش دندان باقی مانده باشد.
واکنش آلرژیک. به خاطر اینکه فلزات استفاده شده برای ساختن روکش دندان معمولاً ترکیبی از فلزات مختلف هستند، احتمال دارد واکنش آلرژیک به این فلزات یا پرسلاین استفاده شده در روکش دندان در بیمار مشاهده

شود، اما بروز این مشکل به ندرت مشاهده می شود.
ایجاد خط تیره بر روی روکش دندان نزدیک خط لثه. ایجاد یک خط تیره در کنار خط لثه بر روی روکش دندان موضوعی طبیعی است و بطور خاص در صورتی مشاهده می شود که ماده پرسلاین با فلز برای روکش کردن دندان ترکیب شده باشد. این خط تیره به سادگی به خاطر فلز استفاده شده در روکش دندان ایجاد می شود. با وجودی که این مسئله به خودی خود یک مشکل سلامتی نیست، اما می تواند از نظر زیبایی ظاهر ناخوشایندی را ایجاد کند و به این ترتیب ممکن است دندان پزشک روکش دندان شما را جایگزین کند.

عوارض جانبی و معایب

ناراحتی یا حساسیت:

دندان هایی که جدیدا روکش شده اند، پس از، از بین رفتن تاثیرداروی بی حس کننده ممکن است دچار حساسیت شوند. در صورتی که دندان روکش کرده باشد و هنوز عصبی در آن وجود داشته باشد، نسبت به غذاهای گرم و سرد حساسیت نشان می دهد. دندان پزشک توصیه می کند که دندان های خود را با خمیر دندانی مسواک بزنید که مخصوصا دندان های حساس است. درد یا حساسیتی که در طول جویدن غذا احساس می کنید معمولا نشان دهنده این است که بیش از حد بالا قرار گرفته است. اگر مشکل این باشد، به دندان پزشک مراجعه کنید تا به راحتی آن را برطرف کند.

لب پر شدگی:

روکش هایی که از جنس چینی هستند ممکن است دچار لب پریدگی شوند. درصورتی که لب پریدگی کوچک باشد، یک رزین کامپوزیت برای ترمیم روکش دندان مورد استفاده قرار می گیرد. در صورتی که لب پریدگی زیاد باشد، باید روکش را عوض کرد.

شل شدن:

گاهی اوقات سیمان مخصوص دندان پزشکی از زیر روکش دندان شسته می شود. این کار هم باعث میشود که روکش شل شود، و هم باعث می شود که باکتری در این دندان نفوذ کند و قسمت باقی مانده دندان را دچار پوسیدگی کند. در صورتی که روکش دندان شما شل به نظر می رسد، با مطب دندان پزشکی تماس بگیرید.

افتادن:

گاهی اوقات روکش دندان می افتند. این اتفاق معمولا ناشی از درست جا نیفتادن یا کمبود سیمان مخصوص دندان پزشکی است. در صورت بروز این اتفاق، فورا با مطلب دندان پزشک تماس بگیرید. دندان پزشک دستورالعمل های مخصوصی را در زمینه مراقبت از دندان و روکش آن تا زمان مراجعه ارائه می کند. دندان پزشک می تواند روکش را با سیمان مخصوص دندان پزشکی دوباره به محل خود بر گرداند، در صورتی که این مساله امکان پذیر نباشد، یک روکش جدید باید ساخته شود.

درمان‌های ارتودنسی و کاشت دندان به زیباسازی لبخند کمک می‌کنند و گاهی لازم است از هر دو روش بر روی برخی بیماران به منظور اصلاح مشکلات دندانی و رسیدن به لبخند زیبا استفاده شود. ممکن است کاشت دندان پس از ارتودنسی انجام شود و یا در حین درمان ارتودنسی از مینی اسکروها به منظور جابه‌جا کردن دندان‌ها و ایجاد فضای مناسب برای کاشت پروتز دندانی استفاده کنند، که در این حالت خود جراحی کاشت در آخرین ماه‌های ارتودنسی انجام می‌شود. همچنین در بعضی موارد بر اساس تشخیص، متخصص ارتودنسی ممکن است از مینی اسکرو یا مینی ایمپلنت برای بستن فاصله‌های کم بین دندان‌ها استفاده کند که در این حالت دیگر بیمار نیاز به ایمپلنت‌های دندانی نخواهد داشت.