سوارکار دنیا محمد علیزاده در شهرکرد

سوارکار دنیا محمد علیزاده 

🐎 اجرای نمایش سوارکاری🐎

🐎 سوارکاری ترکیبی از ورزش، هنر و مهارت است 🐎

سوارکار دنیا محمد علیزاده

🐎🐎🐎🐎🐎🐎🐎🐎🐎🐎

 

🐎 آشنایی با ورزش سوارکاری

سوارکاری ورزشی بسیار قدیمی است که از دیرباز به منظور جنگیدن یا پیام‌رسانی به افراد آموزش داده می‌شد. تاریخ رام کردن اسب هنوز به درستی شناخته نشده‌است. باستان‌شناسان با توجه به قدیمی‌ترین آثار بر جای مانده از پیشینیان در رابطه با رام کردن اسب‌ها، معتقدند که اولین اسب‌های اهلی به بیش از سه هزار سال قبل از میلاد برمی‌گردند. قبل از آن اسب به منظور تهیهٔ غذا شکار می‌شده‌است.

البته باستان‌شناسان در بعضی نقاط از اروپای شرقی دهنه‌هایی پیدا کرده‌اند که به شش هزار سال قبل از میلاد برمی‌گردند. این نشان می‌دهد که انسان از آن زمان سعی داشته‌است که اسب را رام کند و از آن بهره ببرد، ولی به دلیل سرعت آن در فرار موفق نشده‌است. قدیمی‌ترین آثار در اروپای شرقی، شمال قفقاز و آسیای مرکزی یافت شده‌اند.

قبل از آن که اسب توسط انسان رام شود، مردم از ارابه استفاده می‌کردند و آن‌ها را به حیواناتی از چون گاو یا الاغ وحشی می‌بستند. بستن ارابه به اسب‌های کوتاه قد خیلی دشوار نبود، در حالی که سوار شدن بر کمر اسب باعث وحشت و رم کردن آن می‌شد.

مهار و تربیت کردن اسب‌ها در زندگی مردم اوراسیا تحول و تأثیرات فراوانی به دنبال داشت. در حالی که در گذشته طی کردن مسافت‌های طولانی غیرممکن به نظر می‌رسید، انسان توانست به کشف سرزمین‌های جدید و کشور گشایی بپردازد. کم‌کم وسایلی برای هدایت و تسلط بیشتر بر اسب مانند زین و رکاب (که از اختراعات چینی‌ها می‌باشند) ساخته شدند و در اختیار سوارکاران قرار گرفتند.

تربیت و پرورش اسب نیز، به خصوص در خاورمیانه اهمیت بسیاری یافت و صحرانشینان این مناطق به پرورش و نگاه‌داری اسب‌های اصیل عربی پرداختند. سوارکاری تا اواخر قرن پانزدهم، بیشتر در جنگ‌ها معمول بود. البته در بعضی از کشورها مانند ایران باستان، به‌عنوان ورزش و سرگرمی نیز مورد توجه قرار می‌گرفت (مانند بازی چوگان)، ولی جنبهٔ هنری آن از اواخر قرن پانزدهم میلادی به بعد اهمیت یافت. سرانجام در اواخر قرن نوزدهم، با پیشرفت صنعت و جایگزین کردن اسب‌ها توسط ماشین‌آلات، سوارکاری جنبهٔ ورزشی و سرگرمی که امروزه مشاهده می‌شود را به خود گرفت.

سوارکار دنیا محمد علیزاده

🐎 سبک‌های مختلف سوارکاری حرفه ای

🐎 سوارکاری دو سبک اصلی دارد: انگلیسی و غربی.

اصول هر دو سبک سوارکاری انگلیسی و غربی مشابه یکدیگر هستند، اگرچه تجهیزات و هدف آنها متفاوت است. سبک سواری غربی در اواسط دهه ۱۶۰۰ میلادی در جنوب غربی آمریکا و شمال مکزیک شکل گرفت. این همان سبکی است که کابوی‌ها از اسب‌های خود برای کارهایی مانند نگهداری و جمع‌آوری گاوهای خود استفاده می‌کردند.

سبک سوارکاری انگلیسی از اروپا سرچشمه می‌گیرد. این سبک، روش سنتی اسب‌سواری در نظر گرفته می‌شود که در آن سوار مرتب با اسب ارتباط برقرار می‌کند. در این سبک، ظاهر سوارکار بسیار مهم است و زین قرارگرفته روی اسب باید سبک و دارای صندلی مسطح باشد. به‌منظور سواری برای اهداف تفریحی، می‌توانید هر سبکی را که دوست دارید انتخاب کنید.

دنیا محمد علیزاده

سوارکاری , همه چیز در مورد ورزش سوارکاری , اصطلاحات سوارکاری , سوارکاری بانوان , قوانین سوارکاری , سوارکاری نمایشی , سوارکار دنیا محمد علیزاده  ,