پیری یک فرایند مرموز در بدن است. تئوری رادیکال های پیری و آزاد، تبدیل شده است به تفکری جدید در عصر حاضر. درک این نظریه نیازمند کمی دانش فنی است. برای درک رادیکال های آزاد،به عملکرد طبیعی سلول…
اشاره میکنیم:
سلول در بدن انسان ایجاد انرژی میکند. در حالی که آنها در حال ایجاد انرژی، تولید زباله میکنند. این ضایعات معمولا به صورت مولکول های اکسیژن که ناپایدار هستند تشکیل میشود . این اتمها یا مولکول ناپایدار هستند زیرا آنها دارای یک الکترون است که جفت نشده.
مولکول های با الکترون جفت نشده رادیکالهای آزاد نامیده می شوند. رادیکال های آزادبرای مولکول های طبیعی در بدن مشکل ایجاد میکنند .مولکول های پروتئین به رادیکال های آزاد حساس هستند. در این فرایند، رادیکال های آزاد متصل میشوند به مولکول های پروتئین و باعث می شوند کهپروتئین ها در تعمیر و یا ساخت بافت بی اثر شوند.
رادیکال آزاد تئوری پیری برای اولین بار توسط Denham هارمن در 1950 ارائه شده است. این نظریه به طور پیوسته محبوبیت خاصی در دوران اخیر به دست آورد. آزمایشات با موش ها نشان داده اند که کاهش آسیب های ناشی از رادیکال های آزاد به بدن در واقع می تواند افزایش عمر را در بر داشته باشد.
بسیاری از بیماریها به آسیب رادیکال های آزاد در سلول ها مرتبط است. این بیماری ها شامل سرطان، دیابت، تصلب شرایین و بیماری آلزایمر. ایده های دیگری در تئوری رادیکال آزاد پیری وجود دارد:
ایده اول این است که رادیکال های آزاد باعث بیماری چراکه سلول های زنده را پیر میکنند. ایده دوم این است که بیماری توسط رادیکال های آزاد ایجاد می شود. این به این معنی است که بدون رادیکال های آزاد، سلول می تواند، به طور مداوم خود را بازسازی کند. تصور بر این است که رادیکال های آزاد در واقع به DNA بدن انسان آسیب می رساند.
پژوهش های مستمر نشان داده است که گونه های خاصی از کرم های گرد که بسیار مستعد ابتلا به رادیکال های آزاد هستند ،طول عمر بسیار کوتاه تر از گونه های دیگر دارند. مطالعات همچنین نشان داده است که محدود کردن کالری ممکن است برای سرکوب از ابتلا به بیماری خاصی که تصور می شود با قرار گرفتن در معرض رادیکال های آزاد ایجاد می شود کمک کند. این مطالعات شامل روزه و محدود کردن کالری تا 50٪میشود.دانشمندان همچنین این نظریه را عنوان کرده اند که افزایش مصرف آنتی اکسیدان ها ممکن است کمک کند به کاهش سرعت و یا حتی معکوس کردن آسیب سلولی ناشی از رادیکال های آزاد که این نظریه تست شده است.
البته این نظریه در انسان ثابت نشده است، اما در موش و سایر جوندگان تست شده است. از آنجا که از یافته های متنوع، آنتی اکسیدان ثابت شده است که به کاهش سرعت پیری کمک میکند.
منبع: تیم ترجمه مجله زن روز
