درمان آکنه با مینوسایکلین خوراکی

مینوسایکلین آنتی بیوتیک خوراکی است که معمولاً برای درمان آکنه تجویز می‌شود. مینوسایکلین متعلق به دسته‌ای از آنتی بیوتیک‌هاست که تتراسایکلین‌ها نامیده می‌شوند. داکسی‌سایکلین و تتراسایکلین نیز متعلق به همین دسته هستند و برای درمان آکنه نیز استفاده می‌شوند. از این دسته، مینوسایکلین گران‌ترین گزینه است. ولی، هنگامی که آنتی بیوتیک‌های دیگر برای آکنه مؤثر نیستند می‌تواند مفید باشد. از مینوسایکلین سال‌هاست که برای درمان خصوصاً آکنه التهابی استفاده می‌شود. مینوسایکلین تقریباً همیشه همراه با داروهای موضعی تجویز می‌شود. این منجر به نتایج بهتری می‌شود.

مینوسایکلین به دو روش به درمان آکنه می‌پردازد. اول، مینوسایکلین رشد باکتری‌های مولد آکنه را متوقف می‌کند. دوم، التهاب را کاهش می‌دهد. اگر جوش‌های قرمز و التهابی دارید، مینوسایکلین انتخاب خوبی است. از طرف دیگر، مینوسایکلین تأثیر چندانی روی جوش‌های سر سیاه و غیر التهابی نخواهد داشت. انتخابی بهتر در چنین مواردی می‌تواند استفاده از رتینوئید‌های موضعی باشد.

مینوسایکلین تنها آنتی بیوتیکی نیست که برای درمان آکنه استفاده می‌شود. آنتی بیوتیک‌های دیگری که برای درمان آکنه استفاده می‌شوند عبارتند از:

کلیندامایسین
داکسی سایکلین
اریترومایسین
تتراسایکلین
دستورالعمل‌های مصرف مینوسایکلین

50 تا 100 میلی‌گرم یک یا دو بار در روز دوز معمولی است که از مینوسایکلین استفاده می‌شود. اگرچه توصیه می‌شود مینوسایکلین با معده خالی مصرف شود ولی، با غذا نیز می‌توان آن را میل کرد. برخلاف آنتی بیوتیک‌های خوراکی دیگر، مینوسایکلین حتی همراه با غذا نیز واقعاً به خوبی جذب می‌شود. بعد از کنترل آکنه می‌توان مصرف آنتی بیوتیک را قطع و تنها از داروهای موضعی استفاده کرد. البته، برخی مواقع لازم است آنتی بیوتیک‌ها برای مدت طولانی مصرف شوند تا از عود آکنه جلوگیری شود.

مصرف مینوسایکلین نیز همانند آنتی بیوتیک‌های دیگر می‌تواند با برخی عوارض جانبی همراه باشد. برخی از شایع‌ترین عوارض جانبی عبارتند از:

حالت تهوع و استفراغ
اسهال
سرگیجه

استفاده از مینوسایکلین می‌تواند منجر به متمایل شدن رنگ لثه‌ها و دهان به آبی شود. این غیر عادی و کمی ترسناک به نظر می‌رسد ولی، معمولاً تنها مصرف طولانی مدت مینوسایکلین باعث این عارضه می‌شود و برگشت‌پذیر است. تغییر رنگ دندان‌ها به آبی نیز ممکن است اتفاق بیافتد ولی، این می‌تواند دائمی باشد. مصرف مینوسایکلین به ندرت منجر به لوپوس ناشی از مصرف دارو می‌شود. این عارضه بسیار نادر است و معمولاً با قطع مصرف دارو از بین می‌رود.

اگر باردار یا شیرده هستید، از مصرف مینوسایکلین خودداری کنید. همچنین کودکان زیر 8 سال نیز نباید از مینوسایکلین استفاده کنند. البته،‌ برخی منابع می‌گویند که حتی کودکان زیر 12 سال نیز نباید از این آنتی بیوتیک استفاده کنند.

سعی کنید داروی خود را هر روز در همان زمان مصرف کنید. اگر مقدار کافی از آنتی بیوتیک‌ها در جریان خون وجود داشته باشد، تأثیر آن‌ها بهتر خواهد بود.
حتی اگر آکنه بهبود پیدا کرد، دوره درمان را کامل کنید.
بلافاصله بعد از مصرف مینوسایکلین دراز نکشید چون، ممکن است باعث تحریک مری شود.
صبر داشته باشید و عجله نکنید. مدتی طول خواهد کشید و به تدریج جوش‌ها و التهاب کاهش خواهند یافت.

منبع:راسخون