سیستم سینمای خانگی (Home Theatre System) که به اختصار HTS نیز نامیده می شود مجموعه ای متشکل از یک دستگاه پخش صوتی و تصویری به همراه تعدادی اسپیکر می باشد. دلیل اصلی طراحی دستگاه سینمای خانگی، ایجاد فضایی شبیه به سینما برای لذت هرچه بیشتر از تماشای فیلم ها در محیط خانه بوده که به مرور زمان قابلیت های بیشتری نیز به آن افزوده شده است. در ادامه به فاکتورهای مهم در انتخاب یک سینمای خانگی اشاره شده است.
تعداد اسپیکرها و قدرت خروجی آنها: مهمترین خصوصیت قابل توجه یک سینمای خانگی، تعداد اسپیکرها و مجموع قدرت خروجی آنها می باشد. مدل های معمول به انواع 2.1 CH ، 4.1 CH ، 5.1 CH و 7.1 CH تقسیم می شوند که عدد یک نشانه دارابودن یک ساب ووفر و عدد دیگر تعداد اسپیکرهای دستگاه را نشان می دهد. چنانچه از علاقه مندان به تماشای فیلم های سینمایی با صدای دالبی هستید، مدل های با تعداد اسپیکر بیشتر را انتخاب کنید و در صورتیکه از سینمای خانگی بیشتر به عنوان پخش کننده موزیک استفاده می کنید نوع 2.1 CH آن برای شما مناسب تر می باشد. همچنین لازم است که هنگام انتخاب دستگاه با تعداد بلندگوی بالا، نوع چینش آن در فضای خانه را در نظر بگیرید. لازم به ذکر است که قدرت خروجی صدای دستگاه را متناسب با فضای محیط مورد استفاده در نظر گرفته و از خرید دستگاه های با توان بسیار بالا برای محیط های کوچک صرف نظر کنید.
نوع و تعداد جایگاه دیسک: مورد دیگری که از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد، نوع دیسک های پشتیبانی شده توسط دستگاه بوده که شامل CD ، DVD و Bluray (BD) می باشند. در حال حاضر CD ها به منظور پخش فایل های صوتی غیر فشرده شامل Audio-CD ، فایل های صوتی فشرده شامل MP3 و WMA و فایل های تصویری شامل Video-CD به کار می روند. DVD ها نیز بیشترین استفاده را در سیستم پخش نمایش خانگی و فیلم های سینمایی می باشند و در عین حال به عنوان حامل فایل های صوتی فشرده MP3 و WMA نیز می باشند. BD یا بلوری (Bluray) نیز آخرین تکنولوژی دیسک ها بوده و به منظور نگهداری و پخش تصاویر ویدئویی با کیفیت بسیار بالا مانند 1080 و 4K از آنها استفاده می شود. همچنین به دلیل حجم بالای فیلم های سه بعدی (3D) ، برای نگهداری و پخش آنها نیز از این نوع دیسک استفاده می شود.
پورت ها و قابلیت ها: خروجی HDMI – به منظور انتقال صدا و تصویر به صورت دیجیتالی و با کیفیت بسیار بالا مورد استفاده قرار گرفته و قادر است صداهای چند کاناله و همچنین تصاویر با وضوح 1920*1080 را همزمان با هم انتقال دهد.
ورودی صدای Optical – برای انتقال صدای دستگاه هایی که مجهز به خروجی اپتیکال دارند طراحی شده است و امکان انتقال و پخش صدای چندگانه را از طریق سیستم سینمای خانگی فراهم می کند. به عنوان مثال اگر کنسول بازی مجهز به این خروجی باشد می توان صداهای دالبی این بازیها را به بلندگوهای سینمای خانگی منتقل کرد.
پورت USB – برای نمایش و پخش انواع فایل های صوتی و تصویری با استفاده از انواع حافظه های فلش مورد استفاده قرار می گیرد.
ورودی AUX – جهت انتقال خروجی دستگاه های صوتی مورد استفاده قرار می گیرد. این ورودی می تواند به صورت یک جک 3.5 میلیمتری و یا به صورت دو فیش ورودی استریو بر روی دستگاه وجود داشته باشد.
خروجی A/V – با استفاده از این خروجی می توان جهت انتقال تصاویر از سینمای خانگی به تلویزیون هایی که پورت HDMI ندارند استفاده کرد. لازم به توضیح است که کیفیت انتقال تصاویر به وسیله این خروجی به مراتب پائین تر از HDMI می باشد.
خروجی کامپوننت (Component) – نوع ارتقاء یافته کابل A/V بوده که به منظور بهبود کیفیت تصاویر طراحی شده است. در این روش به جای یک کابل از سه کابل مجزا بهره گرفته شده است و هریک از کابل ها برای انتقال یکی از رنگ های اصلی (قرمز، سبز، آبی) در نظر گرفته شده اند.
بلوتوث (Bluetooth) – امکان ارتباط با دستگاه های بلوتوث را ممکن می سازد. به عنوان مثال با استفاده از هدفون های بلوتوث می توان به صدای پخش شده توسط دستگاه گوشش داد. در برخی مدل ها نیز امکان پخش صدا از طریق گوشی موبایل هم ممکن می باشد.
Wi-Fi: این قابلیت که در برخی مدل های سینماهای خانگی وجود دارد امکان اتصال بی سیم را به اینترنت و سایر شبکه ها میسر می کند.
در پایان لازم به ذکر است که به هنگام انتخاب سینمای خانگی به انواع فرمت های قابل پخش در دستگاه و همچنین به حداکثر کیفیت پشتیبانی شده توسط آن توجه نمایید.
منبع: www.limon.ir
