عسل دارای خواص ضدعفونی‌کننده قوی است. این خاصیت شاید به دلیل اثر اسمتیک و PH پایین و اسیدی عسل باشد. از این رو عسل را می‌توان برای ضد عفونی‌کردن زخم‌ها استفاده کرد.
این ماده شفابخش در تسریع ترمیم زخم نیز مؤثر بوده و می‌تواند از باقی ماندن جای زخم (اسکار) نیز جلوگیری کند. امروزه پمادهایی موضعی از عسل تهیه می‌شود که حتی در اعمال جراحی زیبایی برای جلوگیری از جای زخم و بخیه نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد.
PH پایین و خاصیت اسیدی عسل از رشد باکتری‌ها جلوگیری می‌کند. برای درمان زخم‌های دیابتی، سوختگی‌ها و سایر زخم‌های عفونی، عسل می‌تواند یک جایگزین خوب باشد. در واقع عسل با جذب آب موجود در بافت‌های متورم ترمیم زخم را تسریع می‌کند.
برای پانسمان زخم های دیابتی، عسل و نمک را به نسبت 3 به 1 باهم مخلوط کنید و پس از شستشوی خوب زخم دیابتی، از این ترکیب در ناحیه زخم موردنظر استفاده کنید.
برای پانسمان زخم ناشی از زالودرمانی یا زخمی که در آن خونریزی ادامه‌دار است، برای قطع خونریزی، عسل و زردچوبه را با هم مخلوط کرده و روی ناحیه موردنظر پانسمان کنید.
متخصصان توصیه می‌کنند افراد در صورت نیاز به استفاده از عسل برای ضد عفونی زخم‌ها ابتدا محل زخم را با آب بشویند. سپس با دست تمیز لایه نازکی از عسل را بر محل زخم بمالند و با گاز پانسمان تمیز آن محل را بپوشانند. به طور مرتب محل زخم را بازرسی و در فواصل منظم عسل تازه بر روی آن بگذارند.
پزشکان همچنین توصیه می‌کنند چنانچه بعد از انجام این کار، محل زخم دچار قرمزی، داغ شدن و یا درد شد و یا فرد دچار تب گردید، نشانهٔ عفونت زخم است و فرد سریعاً باید به پزشک مراجعه نماید.
منبع: https://article.tebyan.net
