موج شکن انزلی نام اسکله ای است در ساحل بندر انزلی در استان گیلان. موج شکن انزلی که برای جلوگیری از آسیب رساندن موج های دریا به کشتی ها و قایق ها ساخته شده بود اکنون به محلی برای تفریح نیز مبدل شده است. تقریبا هر بازدیدکننده از انزلی، یک عکس یادگاری در کنار موج شکن دارد. گردش روی موج شکن های بندر انزلی و تماشای منظره دریا و کانال و ساحل انزلی و بلوار ساحلی انزلی از فراز آن، خاطره ای فراموش نشدنی برای هر گردشگری خواهد ساخت.
در سال ۱۲۷۴ ساخت موج شکن غازیان و انزلی آغاز شد و ۱۲۹۳ کار ساخت آن به پایان رسید. موج شکن ها روی تیرهای چوبی که در کف دریا تعبیه شده اند ساخته شده و در سال های اخیر مورد مرمت قرار گرفته اند.
قبل از اینکه موج شکن های انزلی احداث گردد کانال مابین انزلی و غازیان همانند خلیجی بود که کشتیهای تجارتی به منظور تخلیه و بارگیری و یا مصون ماندن از امواج و طوفان دریا در آنجا پناه می آوردند و در اسکله ها پهلو گرفته و یا روی لنگری می ایستادند. اما امواج دریا، تا داخل کانال را می کوبید و به شناورهای مستقر در خلیج آسیب می رسانید. از این رو نیاز به احداث موج شکنها احساس گردید و در نتیجه قرارداد این بنای عظیم که از شاهکارهای معماری در نوع خود است در سال ۱۳۱۳ هجری قمری برابر ۱۸۹۵ میلادی و ۱۲۷۴ شمسی بین دولت ایران و کمپانی (احداث راه انزلی – قزوین) منعقد گردید.
طول موج شکن غازیان ۷۵۰ متر و موج شکن انزلی نیز ۵۲۰ مترمی باشد و کار ساختمان آن در سال ۱۹۱۴ میلادی ۱۲۹۳ شمسی کاملا پایان پذیرفت. به منظور احداث موج شکن ها به طول ۱۴ کیلومتر راه آهنی از کوههای پونل تالش تا انتهای غرب خلیج کپورچال در مرداب کشیده شد و سنگ ها، از کوههای پونل استخراج و پس از تراشیده شده به اسکله کپورچال حمل و از انجا به وسیله کرجیهای بزرگ به وسیله قایق های موتوری به محل احداث موج شکنها و اداره بندر تخلیه می گردید. موج شکنها زیر نظر دو نفر مهندس روسی بنا گردید و این بنای عظیم را روی تیرهای چوبی که در کف دریا به ردیف کوبیدهاند ساختند.