پوسیدگی دندان
پوسیدگی دندان متداول ترین بیماری بدن است. این بیماری عفونتی است که توسط ترکیبی از غذاهای حاوی کربوهیدرات ( شکر و نشاسته) مثل نان، غلات، شیر، نوشابه ها، میوه ها، کیک و شکلات ها و باکتری های موجود در دهان ایجاد می شود. باکتری ها در یک لایه نازک به نام پلاک تجمع پیدا می کنند که این لایه 20 دقیقه پس از خوردن غذا تشکیل می-شود.
محل های شایع
تجمع پلاک عبارتند از ترک ها، شیارها و فرورفتگی های موجود در دندان های خلفی، قسمت های بین دندانی، اطراف ترمیم ها و روکش ها و در نزدیکی خط لثه. پلاک از تجمع باکتری ها، اسید، باقیمانده غذا و بزاق دهان تشکیل می شود و به دندان می چسبد. اگر این پلاک به صورت کامل و مداوم برداشته نشود پوسیدگی رخ می دهد. تعداد زیادی از باکتری ها در محیط دهان وجود دارند اما تعداد کمی از آنها باعث ایجاد پوسیدگی می شوند. وقتی این باکتری ها به مواد حاوی کربوهیدرات دسترسی پیدا می کنند از آنها تغذیه می کنند و اسید تولید می کنند. این اسید مواد سخت دندان (مینا و عاج) را حل و در نهایت به عصب دندان راه پیدا می کند.
علائم شایع پوسیدگی عبارتند از:
1. مهم: در مراحل اولیه پیشرفت پوسیدگی بدون درد است.
2. افزایش حساسیت به غذاها یا نوشیدنیهای سرد، گرم یا شیرین.
3. درد، که تنها وقتی ایجاد می شود که لایه های عمیق تر پوسیده شده باشند.
4.از دست رفتن بافت و ضعیف شدن دندان
علت درد ناشی از پوسیدگی:
1. التهاب ایجاد شده توسط باکتری ها
2. نمایان شدن سطح ریشه
3. حرکت مایعات موجود در لوله های بسیار ظریف داخل ساختمان عاج دندان
تشخیص پوسیدگی:
دندانپزشک به طور روتین در هر جلسه درمانی بدون توجه به وجود یا عدم وجود درد به معاینه برای تشخیص پوسیدگی های آشکار و پنهان می پردازد. وی از رادیوگرافی با اشعه ایکس و دستگاه های یابنده پوسیدگی برای تشخیص پوسیدگی ها کمک می گیرد. مراحل اولیه پوسیدگی بدون علامت هستند، بنابراین به محظ اینکه حساسیت در هنگام جویدن و یا نسبت به غذ ها و نوشیدنی های سرد یا داغ احساس کردید باید به دندانپزشک مراجعه کنید. پوسیدگی ها در ابتدا به شکل نقطه های سفید رنگی هستند که فقط مینای دندان را درگیر می کنند. در این مرحله در صورتی که آسیب اسیدی باکتری ها به دندان متوقف شود، می توان پوسیدگی را متوقف کرد و دندان به طور طبیعی خود را ترمیم می کند. پوسیدگی هایی که مینا را به طور کامل تخریب می-کنند قابل برگشت نیستند. این پوسیدگی ها با گذر زمان عمیق تر و گسترده تر می شوند و ممکن است به عصب دندان راه پیدا کنند. ممکن است ماه ها و سال ها از وجود یک پوسیدگی بگذرد تا دندان درد بگیرد و شما متوجه وجود آن بشوید. پس درد علامت خوبی برای تشخیص پوسیدگی نیست.
درمان پوسیدگی به طور کلی شامل دو مرحله است:
1. برداشت قسمت پوسیده دندان با کمک بی حسی موضعی و دریل های دندانی با سرعت بالا و آماده کردن دندان برای پر شدن.
2. بازسازی دوباره قسمت از دست رفته دندان توسط مواد مناسب.
پیشگیری از پوسیدگی:
1. با کاهش میزان باکتری ها و پلاک موجود در دهان می توان از پوسیدگی پیشگیری کرد.
2. با کم کردن تعداد دفعات مصرف مواد شیرین در طول روز می توان محیط دهان را کمتر اسیدی کرد.
3. مصرف دهانشویه ها و خمیر دندان های حاوی فلوراید می تواند به پیشگیری از پوسیدگی کمک کند.
منبع: shafagostar
