کوله پشتی استاندارد

ویژگی های کوله پشتی استاندارد

1. کوله پشتی باید چرمی یا برزنتی باشد تا به راحتی تغییر شکل ندهد و شکل آن با محتویاتش همگن بماند.
2. اندازه کوله پشتی باید متناسب با جثه دانش آموز باشد، به والدین توصیه می شود از خرید کوله پشتی در اندازه های بزرگ و مخصوص بزرگسالان برای کودکان خودداری کنند.
3. در حالت طبیعی، کوله پشتی پس از آویزان کردن باید حدود سه سانتی متر بالاتر از خط گودی کمر قرار بگیرد.

وضعیت قرار گرفتن کوله پشتی

1. تسمه های کوله پشتی باید طوری تنظیم شود که کوله از ناحیه آخرین مهره کمری که به موازات خط ناف در ناحیه پشتی قرار دارد پائین تر نیامده و شانه ها را به طرف عقب نگه دارد.
2. تمایل شانه ها به طرف جلو به جا ماندن آثار بند کوله ها و ایجاد قرمزی روی پوست افراد و افت کوله به سمت پائین از استاندارد نبودن کوله پشتی است.
3. بطور کلی کوله پشتی و محتویات آن باید کمترین وزن را به بدن دانش آموز وارد کند. جنس کوله باید از نوع سبک باشد که خود موجب اضافه وزن نشود.
4. بند نازک کوله پشتی به رگ های عصبی و خونی آسیب وارد کرده و احتمال ایجاد دردهای عصبی مزمن و ناراحتی های پوستی را افزایش می دهد. چون آویزان کردن کوله از یک طرف باعث کج شدن اندام فرد و آسیب به ستون مهره ها می شود.
5 تسمه های کوله پشتی باید بطور متقارن تنظیم شده باشد. عدم تقارن دو تسمه موجب بر هم خوردن تعادل بدن می شود.
6. دو بند کوله پشتی باید روی سینه قرار بگیرند و بهتراست از کوله پشتی هایی که دارای بندهایی باحداقل عرض پنج سانتی متر است استفاده شود.

وزن کوله پشتی

1. وزن کوله پشتی ها باید حداکثر معادل پانزده درصد از وزن دانش آموزان باشد که این میزان در دانش آموزان ابتدائی به ده در صد می رسد.
2. کوله های جیب دار، امکان توزیع وسایل و در نتیجه پخش وزن بار را بیشتر می کند.
3. خانواده ها نباید دفتر و کتاب اضافی داخل کیف فرزندان خود بگذارند. بهتر است در کیف آنها حداکثر دو دفتر و دو کتاب باتعدادی مناسب قلم و خود کار گذاشته شود.
4. توصیه می شود هنگام بلند کردن کوله پشتی به جای کمر، زانو ها خم شوند و کتاب های سنگین تر در مرکز ثقل کیف و نزدیک به پشت فرد قرار گیرد.
5. برای کاهش آسیب های وارده از حمل کوله پشتی می توان قبل از استفاده آن را روی میز قرار داده و با کمک یک نفر آن را به دوش انداخت.
6. بهتر است والدین هر شب کیف فرزندان به خصوص دانش آموزان مقطع ابتدائی را بررسی کرده و وسایل اضافی که باعث اضافه وزن کوله ها می شوند را خارج سازند.
7. کوله پشتی هایی که بند در ناحیه کمر دارند فشار ناشی از سنگینی کوله ها را کاهش می دهند.

کوله پشتی ها و طرز راه رفتن

1. انجام تمرینات ورزشی و داشتن اندامی مناسب، باعث تقویت عضلات و افزایش قدرت ماهیچه ها برای حمل کوله پشتی می شود.
2. افراد هنگام حمل کوله پشتی باید مناسب ترین حالت را به خود گرفته و شانه ها باید به طرف عقب قرار گیرند.
3. حداکثر زمان برای حمل کوله پشتی 30 دقیقه است و در صورت حمل آن بیش از 30 دقیقه باید وزن آن را سبک تر کرد.
عوارض کوله پشتی غیر استاندارد
1. استفاده از کوله پشتی های غیر استاندارد خطر ابتلا به کمر درد های مزمن را افزایش می دهد.
2. گودی کمر، شانه های نامتقارن و تمایل شانه ها به طرف جلو از جمله عوارض شایعی است که بر اثر حمل کوله های غیر استاندارد، در بین دانش آموزان مشاهده می شود.
3. شیوع کمر درد، انحنای ستون مهره ها و خم شدن شانه ها به طرف جلو، در میان دانش آموزان دختر بیشتر از پسران گزارش شده است.
4. اکثر دانش آموزانی که کوله پشتی هایی با وزن بیش از 15 درصد از وزن خود حمل کرده اند دچار دردهای مزمن در ناحیه کمر، انحنای ستون مهره ها، دردهای گردنی و ناهنجاری های قامتی شده اند.
5. خمیدگی، درد در ناحیه کمر و انحنای ستون فقرات در دانش آموزان را باید جدی گرفت و به تغییر وضعیت بدنی که بر اثر حمل سنگین کوله پشتی رخ می دهد توجه کرد.
6. به والدین توصیه می شود در صورتی که فرزندانشان دچار اشکالاتی این چنینی هستند هر چه زودتر با یک متخصص مشورت کنند.
7. ناهنجاری های قامتی با تغذیه مناسب، ورزش، یادگیری اصول صحیح نشستن و راه رفتن در مراحل اولیه قابل درمان است.
8. کیف های دستی بر اساس راست دست یا چپ دست بودن کودکان، تمام مدت با یک دست حمل می شود و در نتیجه به ستون فقرات و عضلات یک طرف بدن فشار وارد می کند.