1- حساسیت به دستبند فلزی:
تماس طولانی پوست با مواد به کار رفته در جنس دستبندها از جمله فلز نیکل، کبالت، طلا، فرمالدییدها و… می تواند به خصوص در افراد آلرژیک و حساس باعث طیف وسیعی از ضایعات پوستی شود.
2- حساسیت به نیکل:
نیکل فلز نقره ای رنگی است که به طور گسترده در ساخت اجزای فلزی دستبندها، دکمه ها و سگک ها به کار می رود و براساس مطالعات، شایع ترین آلرژن در سراسر دنیاست و در بسیاری از موارد همراه فلز کبالت استفاده می شود. افزایش تعریق در زیر مناطق محصور شده با دستبند باعث افزایش تعداد آلرژن نیکل آزادشده می شود که ضایعات اگزمایی خارش دار را همراه خواهدداشت.
3- حساسیت به طلا:
طلا هم می تواند حساسیت زا باشد. اگر چه میزان شیوع آن در نقاط مختلف جهان از 1 تا 10 درصد متفاوت است اما به هر حال می تواند باعث ضایعات درماتیتی در صورت، دست و پلک ها شود.
4- حساسیت به عطری که به دستبند می زنند:
برخی افراد به صورت عادتی به دستبندهای خود عطرهای خوشبوکننده می زنند تا با بو کردن آن متوجه بوی بد محیط نشوند اما برخی مواد سازنده عطرها نیز می تواند باعث آسیب های آلرژیک پوستی شود.
5- حساسیت به بدلیجات: فرمالدیید گازی است که در ساخت رنگ ها در برخی بدلیجات استفاده می شود. در بدلیجاتی که در ساخت اجزای آن از فرمالدیید استفاده شده باشد نیز طیف وسیعی از عوارض ناخواسته مثل درماتیت های تماسی آلرژیک را شاهد هستیم.
6- حساسیت به منسوجات:
حساسیت به منسوجات به کار رفته در دستبند هم معمولا ناشی از رنگ های به کار رفته در بافت منسوجات است و نه به دلیل فیبرهای طبیعی یا مصنوعی موجود در آنها. هرچه دستبندی تنگ تر بسته شده باشد، به دلیل تماس بیشتر احتمال بروز مشکل بیشتر است.
7- حساسیت به مواد آرایشی جمع شده زیر دستبند:
تجمیع مواد مختلف آرایشی، بهداشتی مثل کرم های مرطوب کننده، شوینده ها و ضدعفونی کننده ها و… زیر دستبند، ساعت و انگشتر غیر از حساسیت زا بودن اجزای سازنده خود دستبند، می تواند به تدریج به سطح دفاعی پوست آسیب برساند و عامل بروز مشکل و آسیب های متفاوت شود.
8- حساسیت به دستبند پلاستیکی:
استعمال دستبندهای پلاستیکی هم ممکن است طیف وسیعی از مشکل های پوستی را همراه داشته باشد. در این موارد مونومرهای غیرپلیمریزه موجود در محصول پلاستیکی نهایی یا سایر موادی که با هدف ایجاد استحکام و ثبات محصول یا به عنوان رنگ افزودنی به ترکیب پلاستیک اضافه می شود عامل بروز مشکل است.
9- زردزخم، سلولیت و فولیکولیت:
در صورت رعایت نکردن بهداشت و تمیز نکردن دوره ای دستبند و استفاده طولانی مدت از آن شاهد تجمع انواع مختلفی از جزم های بیماری زا و باکتری ها زیر دستبند خواهیم بود که تجمع آن بر پوست ناحیه باعث عفونت های موضعی مثل زردزخم، فولیکولیت ها و سلولیت های عفونی و باد سرخ می شود.
10- حساسیت به دستبند تنگ: دستبندهای تنگ روی عروق و اعصاب عبور کننده از مچ دست فشاری وارد می کنند که می تواند عامل طیفی از اختلال ها باشد. به عنوان مثال فشار روی اعصابی که از مچ دست می گذرد، عوارض عصبی مثل نشانگاه تونل کارپال یا گزگز پوستی و گزگز نوک انگشتان و اختلال های حرکتی در انگشتان دست و ضعف و آتروفی عضلات دست ها و از بین رفتن توانایی انجام حرکت های ظریف را دنبال خواهد داشت.
همچنین فشار اعمال شده روی شریان ها و رگ های گذرنده از ناحیه نیز با ایجاد اختلال در گردش خون باعث کاهش خونرسانی شریانی به اعصاب و عضلات ناحیه و کاهش تخلیه وریدی و لنفاوی منطقه و تجمع خون تیره وریدی در دست ها می شود که با بروز این وقایع، شاهد تغییرات متعدد از جمله تورم، کبودی، کاهش نبض شریانی و… در اندام مربوطه هستیم. تداوم این علائم باعث قانقاریا، نکروز و از بین رفتن دائمی و برگشت ناپذیر ساختار و عملکرد آن عضو می شود و عامل بروز سلولیت و عفونت در ناحیه است.
منبع: www.beytoote.com
