شمالی ترین نقطه آذربایجان غربی در ۴۷ کیلومتری غرب ماکوست که در سال ۱۳۸۸ از شهرستان ماکو جدا شد و به جرگه ۱۷ شهرستان استان پیوست، در این شهرستان و در کنار رود مرزی ارس پایانه مرزی پلدشت و در فاصله ۲۳۰ کیلومتری از مرکز استان قرار گرفته که با وسعت ۱۸.۲هکتار بعنوان یکی از دروازه های جمهوری اسلامی ایران با جمهوری آذربایجان محسوب می شود.
با ساخت پل موسوم به «دوستی» بین ایران و جمهوی خود مختار نخجوان، برنامه ریزی و ساخت تاسیسات پایانه مرزی پلدشت در محل مذکور در راس برنامه های سازمان راهداری و حمل و نقل جاده ای قرار گرفت.
مسیر پایانه مرزی پلدشت به مقصد کشورهای ارمنستان، آذربایجان و قفقاز در شمال کشور بسیار هموار است و وجود این مسیر هموار و مناسب رونق مبادلات اقتصادی ایران با شمال آسیا و اروپا را موجب شده است، همچنین از این مسیر است که ایران انرژی مصرفی جمهوری خودمختار نخجوان، یکی از جمهوری های آذربایجان را تامین می کند.
پلدشت در کناره رود ارس واقع شده‌است. رود زنگبار نیز دقیقا از مرکز شهر می‌گذرد و به ارس می‌ریزد. بر خلاف ماکو که دارای طبیعتی کوهستانی است، پلدشت دارای آب و هوای نیمه خشک است. زمستان بسیار سرد و تابستان نیز گرم است. این شهر در یک دشت مسطح مابین دو دشت شیبلو و زنگنه واقع شده‌است. نام این شهر هم از این مورد نشات گرفته‌است. البته آن سوی رود ارس، کاملاً کوهستانی است که این خود یکی از موارد جالب و دیدنی این منطقه به حساب می‌آید. حاشیه رود ارس در اطراف این شهر پوشیده از جنگل است که زیبایی خاصی به آن داده‌است. ضمنا محیط مناسبی برای چرای حیوانات به حساب می‌آید.
کار اصلی مردم این شهر کشاورزی و دامداری است. اما در چند سال گذشته و بعد از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و تشکیل جمهوری آذربایجان، پلدشت از نظر تجاری اهمیت پیدا کرد و اکثر مردم به کار تجارت روی آوردند. یک بازارچه مشترک مرزی نیز در این شهر ایجاد شده‌است . البته در چندین سال گذشته به دلیل رفع مشکل کم آبی که با احداث سد ماکو و انتقال آب آن به اراضی پلدشت و روستاهای اطراف حاصل شده‌است، کشاورزی دوباره رونق پیدا کرده‌است.
از جاذبه های گردشگری پلدشت عبارتند از:
بازارچه مرزی پلدشت (بازارچه صنم بلاغی) رود ارس سد ارس بازار ماهی فروشان ارس پایانه مرزی پلدشت حمام تاریخی روستای پورناک روستاهای ساری سو – بهلول آباد – قلعه جوق و.. بقعه عرب لو
رودخانه ها و کوههای مهم:
رود زنگبار نیز دقیقاً از مرکز شهر می‌گذرد و به ارس می‌ریزد. از جمله مهمترین کوههای آن ، گِچِه داغ (ارتفاع : ۸۵۶ ، ۱ متر) است در حدود ۷۸ کیلومتری جنوب شرقی شهر ماکو و مراد تپه (ارتفاع : ۳۶۸ ، ۱ متر) در حدود ۶۸ کیلومتری جنوب شرقی شهر ماکو قرار دارد.
گونه های گیاهی و جانوری:
پوشش گیاهی مهم آن، درختان بلوط، بنه، گز و گیاهان دارویی و نباتات علوفه ای است. از جانوران روباه ، شغال ، کبک ، تیهو و پرندگان مهاجر مانند مرغابی ، لک لک و حواصیل دارد. محصولات عمده زراعی آن پنبه و توتون (عمدتاً در گذشته) و پس از احداث سدها، برنج ، گندم و جو است.
آب و هوا:
پلدشت دارای آب و هوای نیمه خشک است. زمستان بسیار سرد و تابستان نیز گرم است. میانگین بیشترین دما در تابستانها ْ۳۵، میانگین کمترین آن در زمستان ْ۱۰- و میانگین بارش سالانه حدود ۲۵۰میلیمتر است.
فرهنگ و آداب و رسوم:
ترک‌های آذربایجانی و کردها از گروه های عمده این استان به شمار میروند. آذرى ها، کردها، آشورى ها و ارامنه هر يک براساس ويژگى هاى قومى - دينى خود آداب و سنن مخصوص دارند که از آن ميان سنن مسلمانان از مقام برجسته‌اى برخوردار است. مردم آذربايجان خالق يکى از غنى ترين گنجينه ٔ ادبيات شفاهى ملل خاورميانه و ايران مى باشند. چنانکه هر سياح و جهانگردى که از آذربايجان گذشته، اين ديار را سرزمين شعر و هنر نام نهاده است. آنها احساسات خود را با زبان شعر بيان کرده و براى هر مناسبت 'باياتي' سروده‌اند. عيد نوروز، عيدقربان، عيدفطر خاص مسلمانان است و مسيحيان اعم از ارمنى و آشوري، اعياد مذهبى و ملى خود را در کليساها، توأم با مراسم ويژه انجام مى دهند. يکى از اعياد ايلات منطقه، عيد خدرنبى (خضر) است که شب اول اسفند برپا می دارند . در اين شب دختران و زن ها و جوانان ده به رقص چوب مى پردازند و از هر ده نفر، يک نفر خود را به شکل حاجى فيروز مى آرايد و با خواندن اشعار موزون برنامه هائى را اجراء مى کند . استان آذربایجان غربی به تبع تنوع و ترکیب قومی، دارای انواع مختلف موسیقی بومی است. موسیقی بومی آذری ها عمدتا در وجود عاشیق ها خلاصه می شود.
سوغاتی و صنایع دستی:
صنایع دستی مهم این بخش، جاجیم بافی و گلیم بافی است.
