کازرون از شهرستان‌های غرب استان فارس است که وصف زیبایی‌هایش و طبیعت کم‌نظیرش غیرممکن است. دیدنی‌های کازرون به قدری زیاد هستند که در تمام فصول پاسخگوی مسافران و گردشگران مشتاق هستند.
تماشای طبیعت بی‌بدیلش در فصل تابستان، آب‌تنی در چشمه‌سارها و رودخانه‌هایش در فصل تابستان، قدم زدن در باغ‌های مرکبات چشم‌نواز آن در پاییز و مدهوش شدن از بوی نرگس‌های زرد در فصل زمستان، همه جاذبه‌هایی هستند که گردشگران را شیفته خود می‌کنند. کازرون شهری پر جاذبه است که به دلیل داشتن خاک حاصلخیز، تنوع منابع طبیعی، آب‌های زیرزمینی فراوان و پوشش گوناگون گیاهی به نگین سبز استان فارس معروف شده است.
موقعیت جغرافیایی
شهر کازرون در بخش باختری استان فارس و در ارتفاع ۸۶۰ متری از سطح دریا قرار گرفته‌است. نزدیکترین کوه‌ها به این شهر، کوه‌های کمارج و مست و انار هستند. مساحت شهر کازرون در حدود ۲۰۴۰ هکتار است.
فاصله شهر کازرون تا تهران ۱۰۶۰ کیلومتر می‌باشد. دو شاخه بازویش یکی به طول ۱۶۰ کیلومتر به طرف خلیج فارس (بوشهر) و دیگری به طول ۱۲۰ کیلومتر از میان زیباترین و بزرگترین جنگل‌های بلوط در ایران (دشت برم) به طرف شیراز و خاور ایران دراز شده‌است. این شهر بین دو رشته کوه موازی از دامنه‌های فرعی زاگرس واقع و چند روستا بر دایره‌ای به شعاع یک تا سه فرسنگ در اطرافش دارد. قلعه سید، بورنجان، کاسکان، دوان، عموئی، جام بزرگی، دریس، فتح‌آباد، بلیان، سیف آباد، پوسکان، ابوعلی، مهرنجان، ملااره، پل آبگینه، قلعه نارنجی، پریشان و چند ده کوچک و بزرگ دیگر در دور و نزدیک.
اقتصاد
کشاورزی و دامداریمحصولات کشاورزی شهرستان کازرون عبارت‌اند از: غلات، تنباکو، خرما، برنج، حبوبات، پنبه، مرکبات، صیفی جات که برخی از این محصولات جزو صادرات شهرستان نیز می‌باشند. از سوی دیگر به لحاظ این که ایلات و عشایر در منطقه پراکنده هستند، دامداری و تولیدات دامی رونق چشم‌گیری دارد. انواع فرآورده‌های لبنی و پشم و پوست و روغن از تولیدات دامی بخش دامپروری کازرون است.
نیروگاه:
نیروگاه سیکل ترکیبی کازرون
میدان نفتی:
میدان نفتی شهرستان کازرون در بخش خشت و کنارتخته
پتروشیمی:
پتروشیمی شماره ۱ شهرستان کازرون در بخش جره و بالاده پتروشیمی شماره ۲ شهرستان کازرون در بخش نودان
شهرک‌های صنعتی
شهرک صنعتی کازرون ناحیه صنعتی شهید مصلحیان در جاده کازرون به بیشاپور قرار گرفته‌است. ناحیه صنعتی جره و بالاده در بخش جره و بالاده
خوراکی‌های سنتی کازرون
از خوراکی‌های سنتی کازرون می‌توان به کباب، دمپخت کازرون، آش سنتی کازرون (آش بازار)، آش کارده، آش ناربادمجان، آش شله قلم کار، پلو بابونه، چنگال، خورشت قورمه کلم بادنجان، لَلَک، آش آخورک (بادام کوهی) و چند خوراک دیگر اشاره کرد.
جاذبه ها ی دیدنی کازرون
شهرتاريخی بيشاپور
شهر تاریخی بیشاپور از بزرگترین شهرهای دوران ساسانی به شمار می‌رود که در زمان خود با شهرهای مهم جهان نظیر «بیزانس» و «انطاکیه» برابری می‌کرده است. بیشاپور در فاصله ۲۳ کیلومتری شمال‌غربی کازرون در نزدیکی رودخانه شاپور قرار گرفته است. این شهر به خاطر نزدیکی به سواحل جنوبی خلیج فارس برای ساسانیان از اهمیت زیادی برخوردار بوده است.
امروزه این شهر به دلیل حجاری‌ها، نقوش برجسته‌ای که از دوران ساسانیان به یادگار مانده و معبد آناهیتا، دارای اهمیت فراوان است و مورد توجه مردم قرار گرفته است.
دریاچه پریشان
دریاچه پریشان بزرگترین و زیباترین دریاچه آب شیرین کشور است که در ۱۲ کیلومتری جنوب‌شرقی کازرون قرار گرفته است.
آب دریاچه پریشان بیشتر از بارش‌های سالانه تامین می‌شود و بیشترین مساحت خود را در اردیبهشت ماه پیدا می‌کند. همچنین اگر در زمستان به دیدن این دریاچه بروید، می‌توانید از ۵۰۲ نوع پرنده با بیش از ۱۰۰ گونه دیدن کنید.
امام زاده حسین
در شمال شهر تاریخی بیشاپور، در کنار روستای سید حسین در ۲۳ کیلومتری جاده کازرون به شیراز، یکی از مهم‌ترین امام‌زاده‌های شهر کازرون قرار گرفته است که «امام زاده حسین» نامیده می‌شود.
امام‌زاده حسین از نواده‌های امام چهارم، «امام زین‌العابدین» است. این امام‌زاده به دلیل وجود چشمه «سراب اردشیر» و پوشش جنگلی درختان سرسبز و سر به فلک کشیده و باغ‌های مرکبات فراوان، میان گردشگران و اهالی کازرون بسیار محبوب است.
روستای دوان
روستای دوان در دو فرسخی شمال کازرون در ناحیه‌ای کوهستانی با آب و هوایی مطبوع و دلنشین قرار گرفته است. این روستا را به «ماسوله استان فارس» می‌شناسند، زیرا خانه‌های این روستا نیز مانند روستای ماسوله به صورت پلکانی ساخته شده، بطوری که حیاط یک خانه، بام خانه زیرین است.
غار شاپور
غار شاپور در انتهای «تنگ چوگان» در دل کوه و در ارتفاع نزدیک به ۸۰۰ متری از سطح زمین قرار گرفته و به واسطه قرارگیری مجسمه شاپور در دهانه آن به غار شاپور معروف شده است.
این مجسمه یکی از شاهکارهای پیکرتراشی ایران باستان است که بعد از گذشت نزدیک به ۱۷۰۰ سال هنوز در جای خود باقی مانده و آسیبی جدی به آن وارد نشده است. مجسمه شاپور تنها مجسمه سنگی به جای مانده از دوران باستان است که نزدیک به ۶ متر ارتفاع دارد.
گردشگاه ميان كتل
گردشگاه میان کتل در جنوب‌غربی دشت ارژن در ناحیه‌ای قرار گرفته که به «زیستگاه گوزن ایرانی» مشهور است.
برخورداری از طبیعتی کوهستانی، پوشش جنگلی متراکم و انبوه درختان بلوط و قابلیت‌های گردشگری در تمام فصول سال باعث محبوبیت این گردشگاه شده است. از ویژگی‌های منحصربه‌فرد این گردشگاه می‌توان به کاروانسرایی اشاره کرد که از دوران صفویه به جای مانده است.
تنگ جیز
تنگ جیز در فاصله چهار کیلومتری شهر «خشت» و ۶۴ کیلومتری شهر کازرون قرار گرفته است. تنگ جیز به واسطه وجود یک چشمه بی‌نظیر و بسیار زیبا، آثار به جای مانده از دوران ساسانی و اسلامی چون قلعه دختر، جوی آبی از جنس ساروج و حوضچه‌های سنگی از اهمیت خاصی برخوردار بوده و میان گردشگران پرطرفدار است.
نقش برجسته پل آبگینه (تیمور میرزا)
«تیمور میرزا» از نوادگان «فتحعلی شاه قاجار»، حاکم منطقه کازرون در دوران قاجاریه است. نقش برجسته او در ۱۲ کیلومتری جنوب شرقی کازرون، در نزدیکی دریاچه زیبای پریشان قرار گرفته است.
در این نقش برجسته «تیمور میرزا» بر یک صندلی تکیه داده و شیری را رام کرده است. در نقاط مختلف این نقش برجسته، اشعاری در وصف تیمور میرزا به خط زیبای نستعلیق نیز دیده می‌شود.
چهارطاقی بالاده (آتشکده کازرون)
در فاصله ۵۰ کیلومتری کازرون در مجاورت جاده کازرون به فراشبند، تالاری مربع که هر وجه آن با طاقی بیضی شکل به بیرون راه دارد و برفراز آن گنبدی نهاده شده، قرار گرفته که «چهارطاقی بالاده» نامیده می‌شود.
این بنا که به آتشکده کازرون نیز مشهور است یکی از چهار آتشکده بزرگی است که به دست «مهرنرسی» وزیر بزرگ «بهرام پنجم»، پادشاه ساسانی بنا شده است و تا به امروز همچنان پابرجا مانده است. در گذشته‌های دور از این بنا به‌عنوان مکانی برای نگهداری آتش مقدس استفاده می‌شده است.
بقعه علامه دوانی
علامه به‌نام، «جلال الدین دوانی» دانشمند و مفسر بزرگ قرآن‌کریم است که بقعه او در روستای تاریخی دوان در شمال‌غربی کازرون قرار گرفته است. ساختمان بقعه علامه دوانی دارای سابقه قدیمی‌تری است که باتوجه به نقشه بنا که تحت تاثیر چهارطاقی‌های ساسانی ساخته شده است، گفته می‌شود که بنای مذکور احتمالا در دوران ساسانیان کاربرد دیگری داشته است.
