جویبار

این شهرستان در مجاورت شهرستانهای بابلسر، ساری، قائم شهر قرار دارد و یكی از مهمتر ین جاذبه های این شهرستان ساحل چپكرود می باشد كه از لحاظ شرایط طبیعی یكی از زیبا ترین سواحل در استان مازندران به شمار میرود كه امكاناتی هم برای استفاده مسافرین از آب دریا و اقامتی كوتاه مدت در نظر گرفته شده است.جویبار در جنوب دریای خزر قرار گرفته است.

جویبار از شرق در ۲۳ کیلومتری ساری، از جنوب در ۲۳ کیلومتری قائمشهر و از غرب در حدود ۳۰ کیلومتری بابلسر قرار دارد.قبل از سال ۱۳۷۶ جویبار بخشی از شهرستان قائمشهر بوده است که پس از جدا شدن به شهرستان تبدیل شد

رودخانه سیاهرود از میان این شهرستان عبور کرده و به دریای خزر می‌ریزد. شهرستان جویبار در حال حاضر به عنوان پایتخت کشتی جهان شناخته می‌شود

جویبار پیشتر بخشی از شهرستان قائم‌شهر بود و در سال ۱۳۷۶ به شهرستان تبدیل شد. طبق تقسیمات کشوری سال ۱۳۷۷ دارای دو بخش گیل‌خواران و مرکزی و ۴ دهستان حدود ۳۰۰ کیلومتر مربع وسعت بوده‌است

تاریخ :

آنچه مشخص است این است که در دوران قاجار به دستور آقا محمد خان گروهی از طوایف کرد برای محافظت از مناطق شمالی به این منطقه که مدتی به کردکلا معروف بود، مهاجرت کردند. محمد حسن خان کرد سرپرستی این منطقه را بدست گرفت.

در سال ۱۳۱۰ در دوره پهلوی و به دستور رضاشاه کارخانه پنبه‌ای در مرکز شهر تاسیس شد که می‌توان گفت این کار اولین سنگ بنای شهر جدید جویبار بود. هم زمان با آن تاسیس ژاندارمری و مخابرات با مرکز تلفن مغناطیسی به این امر کمک کرد.

این شهر در گذشته «باغلو» نام داشت و مرکز دهستان گیلخواران در بخش مرکزی شهرستان قائمشهر بوده است. در فرهنگ جغرافیایی ایران آمده است، "باغلو مشهور به جویبار مرکز دهستان گیلخواران است که در 21 هزارگزی شمال شاهی و 18 هزارگزی شمال باختری ساری در دشت واقع است. ناحیه‌ای است دارای آب و هوای معتدل مرطوب و 3100 نفر سکنه دارد و آب آن از چاه تأمین می‌شود و محصول عمده‌ی آن پنبه و غلات و کنجد و صیفی و شغل مردمش زراعت و راه آن به شاهی و کیاکلا شوسه‌ است. کارخانه پنبه‌پاک‌کنی دولتی در این قصبه دایر است." 

آثار تاریخی‌ جویبار

?تکیه‌ای‌ متعلق‌ به‌ دوره قاجار در آبادی‌ کلاگر محله‌

جاذبه های گردشگری جویبار

ساحل چپکرود

ساحل چپکرود به طول ۱۸ کیلومتر از طولانی‌ترین سواحل دریای خزر است که در ۱۶ کیلومتری شمال جویبار قرار دارد.امکانات رفاهی و تفریحی برای اقامت کوتاه مدت در نظر گرفته شده است.

ساحل چپکرود از لحاظ شرایط طبیعی یکی از زیباترین سواحل در استان مازندران به شمار می رود که امکاناتی هم برای استفاده مسافرین از آب دریا و اقامت کوتاه مدت در نظر گرفته شده است.به دلیل یکدست بودن بخشی از ساحل چپکرود، قدم زدن، دوچرخه و موتور سواری در این ساحل بسیار لذت‌بخش است.

برای رسیدن به چپکرود می توان از دو مسیر خزر آباد و جویبار استفاده کرد که هر دوی آنها در منطقه لاریم به روستای کوهی خیل رسیده و متصل می شودو بعد از عبور از کوهی خیل و طی طریق به طرف غرب و قبل از رسیدن به بهمن میر یک راه فرعی و خاکی از جاده اصلی جدا شده و به طرف شمال ادامه می یابد .طول این جاده خاکی از دو راه تا ساحل حدود ۳ کیلومتر است .

روستای لاریم

از دیگر دیدنی‌های جویبار روستای زیبای لاریم است که در شمال شهرستان قرار دارد. لاریم به معنای منطقه خوش آب و هوای نزدیک دریا است که با دریای خزر حدود ده الی بیست دقیقه فاصله دارد. تا چشم کار می‌کند زمین‌های شالیزاری این روستا را احاطه کرده‌اند.

تالاب لاریم در شمال لاریم واقع شده است که پوشش گیاهی و حیوانات متنوعی در آن‌ دیده می‌شود.هر ساله پرندگان زیادی به این تالاب مهاجرت می‌کنند که به آسمان این شهر جلوه‌ای خاص می‌بخشند.روستای لاریم به عنوان بزرگترین روستای شهرستان جویبار و از لحاظ جمعییتی بعد از شهر جویبار که در قسمت شمالی شهرستان واقع شد.

این روستا از سمت شمال در فاصله ۴ کیلومتری به دریای خزر، از سمت جنوب به روستاهای ایزد خیل و رنگریز محله، از سمت شرق به روستا های بالا رزین کلا و پایین رزین کلا و از سمت غرب به روستاهای علی آباد، کوهی خیل و کرد خیل محدود می گردد.

تکیه کردکلا

در ایوان این تکیه نقاشی‌هایی از شکار، صحنه جنگ و گریز و مراسم مذهبی به چشم می‌خورد.تکیه کردکلا بعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

این بنا، مستطیل شکل و به ابعاد 3370/10 متر است. معماری این تکیه شامل یک ایوان با هشت ستون چوبی است که در قسمت جلویی، نما و سر‌ستون‌های کنده‌کاری شده وجود دارد.

کلاگرمحله

کلا به معنای کوزه است. کلاگرمحله از بزرگترین محله‌های جویبار است که در غرب جویبار واقع شده است. 

سفال مازندران از پرآوازه‌ترین هنرهای دستی است که اکنون در کلاگرمحله توسط استاد رمضانعلی چینی‌ساز زنده نگه داشته شده است.

کار وی بسیار شهرت دارد که گردشگران را حتی از خارج کشور به خود می‌کشاند.

کوره سفال‌پزی در کارگاه خانه شخصی این هنرمند برقرار است که طرح‌هایی زیبا بر روی سفال‌ها توسط دستان توانای وی نقش می‌بندد.

سفال‌های کلاگرمحله می‌تواند گزینه خوبی به عنوان سوغات جویبار باشد.هنر سفالگري مازندران هم اكنون تنها در كلاگر محله و در كوره سفال استاد چيني ساز است كه فرصتي را براي مسافران نوروزي برقرار كرده تا آنها با آمدن به استان مازندران و در شهرستان جويبار از اين سفال ها بازديد و خريد كنند. 

جمعه بازار

رفتن به جمعه بازار از خاص‌ترین تجربه‌های گردشگری در جویبار است. میوه و تره بار، ماهی، تخم مرغ، شترمرغ، بوقلمون، غاز، وسایل کشاورزی، موسیقی محلی مازندرانی و هر چیز دیگری که فکرش را بکنید در این بازار یافت می‌شود.

شیرینی سنتی فامیلی یا نصری از خوردنی‌های خوشمزه‌ای است که حتما امتحان کنید. دکه‌های سیار کبابی که بوی آن در بازار می‌پیچد از گوشت گاومیش تهیه می‌شود که نمی‌توان از کنار آن به سادگی گذشت. این بازار روی خشت پل برپا می‌شود که یک پل آجری است و قدمت آن به زمان قاجار برمی‌گردد. خشت پل یا پل خشتی در ۷ کیلومتری جنوب شرق جویبار و روی رودخانه سیاهرود قرار دارد.

در میان جمعه بازارهایی که در شهرهای مختلف مازندران برپا می‌شود جمعه بازار جویبار بزرگترین و معروف‌ترین آن است . ویژگی مهم این جمعه بازار محل مخصوصی است که در دل بازار بر پا کرده‌اند که به فروش گوشت و کله پاچه، قلم، سیرابی و انواع مختلف کباب و جگر و جغول‌بغول اختصاص داده شده است. بیشترمردم و دکه داران این بازار معتقد هستند اگر بازار گوشت وجود نداشت جویبار مهد کشتی ایران نمی‌شد. گوشت سالم و تغذیه مناسب را عامل کشتی خیز بودن جویبار می‌دانند.

در گذشته روستاهای سراج کلا، لاریم، چهارطاقبن، گِله کلا، گَرزمون، شهابلیلم، شورکا، دولت آباد، خوشاب و کارکنده به دلیل نزدیکی تا محل برپایی این بازار بیشترین فروشنده‌ها از این روستا ها بودن و عمده محصولاتی که در این بازار فروخته می‌شد محصولات کشاورزی و دامی مردمان این روستاها بوده است.

بر طبق رسمی دیرینه کشاورزان روستاهای اطراف جویبار پس از پایان فصل برداشت برنج به نشان برکت دوستان و خانواده خود در بازار گوشت به صرف خوردن کباب دعوت می‌کنند یا به اصطلاح شیرینی برداشت محصول را می‌دهند. به گفته موسپیدان این منطقه قدمت این بازار بیش از صد سال است.

محصولات

کشاورزی

 بیش از 85 درصد زمین های شهرستان به کشاورزی که عمده محصولات آن برنج، گندم ، جو، سویا، کلزا ، سبزی و صیفی جات است، اختصاص داشته است.

سطح زیر کشت برنج در این شهرستان ۱۰٫۰۰۰ هکتار می‌باشد۱۵۰ هکتار از اراضی جویبار زیر کشت کلزا است.

در حدود ۹ هکتار فضای گلخانه‌ای در شهرستان جویبار ایجاد شده‌است که در آن سالانه ۱۲ تا ۱۵ هزار شاخه گل استرلیزا و یک میلیون شاخه بریده گل نرگس تولید می‌شود.

بخش کشاورزی با وجود ۲۱ هزار بهره بردار در بخش زراعت و باغبانی و سه هزار نفر در بخش دام و طیور، نقش اساسی در توسعه تولید، اشتغال و اقتصاد این شهرستان دارد.

صیادی  در جویبار

گونه های کفال، ماهی سفید و کپور عمده ترین ماهیان استخوانی دریای خزر هستند که توسط ماهیگران صید و در بازار عرضه می شود.

صیادان مازندرانی که همچنان به روش سنتی پره برای صید ادامه می دهند، تورهایی را با ارتفاع هفت تا ۱۰ متر و به طول یک هزار و ۲۰۰ متر به کمک یک قایق به صورت نیم دایره در فاصله مشخصی از ساحل دریا ( ۱۴ متری عمق دریا ) پهن می کنند و منتظر انباشته شدن تور از ماهی می شوند. پس از آن که ماهی به میزان کافی در تور گرفتار شد، صیادان تور را به وسیله تراکتور به ساحل می کشند و ماهی ها را تخلیه و به بازار عرضه می کنند.

شهرک صنعتی جویبار